Znana od stuleci, ceniona w kuchni, ale także w medycynie. Znana jako naturalny kompres na rany, oparzenia, siniaki i wrzody. Ceniona jako środek łagodzący ukąszenia owadów, ale także jako lekarstwo oczyszczające drogi oddechowe i struny głosowe. Niezastąpiona w regulacji pracy przewodu pokarmowego. Jej sok wzmacnia organy wewnętrzne, żołądek, śledzionę wątrobę. A do tego wzmacnia apetyt. Rewelacyjne właściwości kapusty, bo o tym warzywie mowa, znane są od wieków i wykorzystywane w medycynie ludowej i naturalnej różnych kultur, począwszy nawet od starożytnego Rzymu.
Kapusta pojawiła się w Polsce w XV wieku za sprawą królowej Bony, żony Augusta Starego. Dzięki tej włosko-polskiej królowej na polskich stołach wylądował makaron, wino, przyprawy korzenne, a przede wszystkim tak zwana od tego czasu, włoszczyzna, i inne warzywa, jak pomidory. W renesansie zaczyna się więc historia uprawy kapusty, która obecnie jest jednym z najpopularniejszych warzyw uprawowych w Polsce. Bez Bony polska kuchnia nie miałaby ani kapusty kiszonej, ani bigosu, co raczej trudno sobie wyobrazić.
Kapusta jest rośliną, która do wzrostu nie potrzebuje upałów, ma bowiem małe wymagania cieplne. Temperaturę jej wzrostu można umiejscowić między 5 a 20 stopni C, choć roślina zniesie i przymrozki do 5st. Nie służy jej za to ani wysoka temperatura, ani tym bardziej susza. Jeśli pogoda i ilość opadów sprzyjają, plony będą spore, a główki kapusty dobre jakościowo. Jedna główka może warzyć od kilograma do 5! Wymagania kapusty co do wody są jednak duże. Susza po posadzeniu rozsady może przyczynić się do wypadania roślin, a niedobór wody w każdym stadium rozwoju będzie prowadzić do jego zahamowania. Dobrymi terenami pod uprawę kapusty są gleby próchniczne, o dobrej strukturze. Wybieramy glebę o wysokich klasach bonitacyjnych, tj. czarne ziemie i nadrzeczne mady, gleby gliniaste i lessy. Kapusta nie najlepiej znosi gleby kwaśne, gdyż na takich natrafimy na niedobór składników odżywczych. Plantacja kapusty na kwaśnych glebach to także wysokie ryzyko porażenia kiłą, czyli groźną chorobą dotykającą plonów kapusty. W takim przypadku, ph gleby można regulować poprzez systematyczne wapnowanie ziemi.
Podczas uprawy kapusty trzeba bardzo uważać podczas jej przechowywania. Nawet wtedy jest ona bardzo wrażliwa na temperatury. Plony powinny być przechowywane w temperaturze 0 stopni, za to w wysokiej wilgotności pomieszczeniach. Kapustę przechowuje się do 8 miesięcy i przez cały czas składowania należy uważać z temperaturą, która potrafi bardzo szybko uszkodzić zbiory, powodując ściemnienie liści. Jeśli planujemy długo przechowywać zbiory, kapusta powinna być zbierana ręcznie, a nie kombajnem do zbierania kapusty. Podczas zbioru mechanicznego, wybieramy poza bez opadów deszczu – bardzo ważne jest, by główki kapusty były suche. Wszystkie, nawet najmniejsze uszkodzenia warzyw podczas zbioru zwiększają podatność roślin na zachorowania i przyśpieszone procesy chorobotwórcze i gnilne.