Każdy farmer zajmujący się uprawą rzepaku ozimego i pszenicy ozimej z pewnością wie, że jego uprawy są ulubioną pożywką dla ślimaków. Obie rośliny stanowią dla tych szkodników pełnowartościowy pokarm. Ślimaki potrafią wyrządzić znaczne szkody w uprawie, na której żerują owe agrofagi. Musimy zdać sobie też sprawę z faktu, że znane ze swej żarłoczności ślimaki, żerują nie tylko na uprawach rzepaku i pszenicy, ale także stanowią zagrożenie dla roślin i upraw w ogrodach i na działkach. Zwłaszcza jesienią, gdy wilgotność gleby jest wielka, szczególnie narażone są warzywa, na przykład kapusta.
To, że obie rośliny uprawne są atrakcyjnym pożywieniem dla ślimaków nie jest jedyną przyczyną ich występowania. Także sposób, w jaki prowadzona jest uprawa w znacznym stopniu potrafi stworzyć zachęcające dla szkodników środowisko występowania. Chociażby uproszczony system uprawy roli, zwłaszcza gleby, dobór takich, a nie innych odmian oraz ocieplenie klimatu znacząco wpłynęły na rozwój populacji tych zwierząt.
Obawa przed nagim ślimakiem
Najgroźniejszym gatunkiem dla roślin jest ślimak nagi, czyli bez muszlowy oraz znany farmerom i działkowcom, pomrowik plamisty. Oba szkodniki, przede wszystkim, żerują na roślinach nocami oraz podczas złej aury pogodowej, deszczowych dni z zachmurzeniem. Idealnymi kryjówkami dla szkodników podczas słonecznych dni sprzyjających roślinom jest gleba, kompost i resztki roślin oraz kamienie. Jeśli walczymy ze ślimakami chemikaliami, które uważa się za najskuteczniejsza metodę, atak powinniśmy przypuścić w godzinach popołudniowych i wieczornych, gdy ślimaki opuszczają kryjówki. W przypadku pszenicy, chemiczną interwencje najlepiej wykonać tuż po siewie, podobnie w przypadku rzepaku, ochronę roślin przeprowadzamy przed wschodami.
Sprzyjające ślimakom warunki
Przede wszystkim, za występowanie szkodników na danym terytorium, w dużej mierze odpowiadają warunki atmosferyczne. Sytuacja, gdy w bieżącym roku występują częste opady atmosferyczne (zwłaszcza w okresie wiosennym), długa wiosna przeciągająca się na początek lata, a także wzmożona wilgotność gleby, to warunki, które w naturalny sposób sprzyjają ślimakom rozmnażanie i wzrost. W związku z ich masowym występowaniem wyróżnia się tak zwane, dwa szczyty ich wzmożonego pojawiania się. Pierwszy szczyt przypada w maju, w okresie wschodów roślin, gdy ślimaki mogą spowodować najwięcej szkód. Drugi z kolei szczyt, przypada w okresie wschodów ozimin.
Szkody wyrządzone przez ślimaki najdotkliwiej dotykają rzepak i pszenicę w obu przypadkach powodując zahamowanie wzrostu roślin i dając przepustkę różnego rodzaju infekcjom grzybicznym i bakteryjnym roślin. W przypadku uprawy rzepaku trzeba szczególnie uważać w momencie, gdy rośliny wypuszczają pierwsze liście – te bowiem są ulubioną pożywką ślimaków. W przypadku pszenicy, ślimaki dobierają się do zarodków i kiełków ziarna, co może spowodować nawet obumarcie rośliny.
Ze ślimakami walczymy więc o okresie między siewem, a wschodem roślin.